Startersperspectief is nog geen loopbaanperspectief.
Het werd een open en informatief gesprek waarbij de tijd werd genomen door kamerleden om goed te luisteren en door te vragen. In het gesprek pleitte Peter van den Bunder namens de Kunstenbond dat een goede start en de focus op talentontwikkelingstrajecten belangrijk is, maar dat het breder is: het moet gaan om een duurzame carrière in de kunsten. Startersperspectief is nog geen loopbaanperspectief.
Ook vroegen we aandacht voor de tijdrovende en onzekere aanvraagprocedures om plannen en projecten te financieren. Makers worden bij iedere aanvraag opnieuw gedwongen om randzaken op te tuigen om zichzelf als professional te bewijzen binnen de sector en hun verhaal aan te laten sluiten bij de aanvraagcriteria. Daarbij heerst er een sterk ‘7 vinkjes’ gevoel; wie heeft het privilege om in aanmerking te komen voor subsidie en wat kun je wel of niet doen als er geen sprake is van een financieel vangnet of gerichte ondersteuning. Het aantal zzp’ers dat een stichting opricht enkel en alleen om voor subsidie in aanmerking te komen is absurd hoog. Het jaagt hen onnodig op kosten en uiteindelijk wordt alleen de notaris daar beter van. Punt van aandacht is en blijft dan ook de aansluiting van het kunstvakonderwijs op de beroepspraktijk. Waar de focus nu vooral uitgaat naar het maken van kunst, zou er ook meer nadruk gelegd moeten worden op cultureel ondernemerschap en portefeuillemanagement. In de opleiding zelf, of daarna. Nu is het niet transparant wat je kan verwachten van een kunstvakopleiding.
Kunstenaars maken kunst
Tot slot werd het belang van betaalbaar kunnen werken en wonen en de aandacht voor stress en burn-outs aangekaart. De Kunstenbond eindigt haar pleidooi dan ook met het aanstippen van het belang de maker centraal te stellen en bottom-up te denken.
Het debat en de bijdrage van de Kunstenbond kun je hier terugkijken.